چندین روش پیچیده تر برای تهیه سرکه سیب تخمیری در خانه وجود دارد، اما امروز به شما نشان خواهم داد که چگونه آن را از ضایعات سیب
درست کنید.
درست کردن سرکه آسان است: میوه می گیرید، آب اضافه می کنید و صبر می کنید، سه یا چهار ماه بعد، سرکه خواهید داشت.
البته ظرافت هایی در این فرآیند وجود دارد، اما روش اصلی ساده است.
یک شیشه کیلنر، سطل سفالی تخمیرکننده یا پلاستیکی (بسته به حجمی که می‌خواهید درست کنید) را به سه چهارم با میوه‌های خرد
شده پر کنید، با آب پر کنید و از نوعی وزن برای پایین نگه داشتن شناورها استفاده کنید، در غیر این صورت می‌پوسند.
بپوشانید تا مگس های میوه بیرون نریزند و به خوبی رها کنید، مادر سرکه (مواد ژلاتینی متزلزلی که روی آن تشکیل می‌شود و باکتری‌های
لازم برای تخمیر را وارد می‌کند) دوست ندارد با آن آشفته شود، بنابراین تا زمانی که جادو اتفاق می‌افتد ظرف را حرکت ندهید.
صبر کنید تا بوی سرکه بدهد و بوی سرکه بیاید! یا برای کمی علمی تر، یک نوار PH را زیر مادر فرو کنید: شما PH بین چهار تا پنج می خواهید.
برای حفظ هر چیزی به عنوان مثال ترشی سرکه مطمئن شوید که آنقدر اسیدی است که باعث بوتولیسم یا سایر موارد ناخوشایند نشود.
این خیلی پیچیده نیست، اما بقیه این مقاله را در بر می گیرد و من چیزهای دیگری در مورد سرکه، به خصوص نوع سیب سیب، برای گفتن
دارم.
من قوطی از سرکه سیب درست می کنم: ارزان، خوشمزه است و همانطور که هر طرفدار ACV می داند، کاربردهای زیادی در خانه دارد.
من از همه سیب هایی استفاده می کنم که به خوبی ذخیره نمی شوند، کبودی یا پوسیدگی را از بین می برند (هرگز از سیب های فاسد
استفاده نکنید).
وقتی سرکه به طعمی که دوست دارم تخمیر شد، آن را در بطری ها صاف می کنم. سیب های تخمیر شده به سمت کمپوست می روند.
